Poldark – Poldark-Wichry Losu (2015-2019) BBC

Jestem wręcz zachwycona serialem. "Poldark" to cud, miód i orzeszki. Wszystko na najwyższym poziomie. A aktorzy?... No idealnie dobrani do ról.

Mam jeszcze problem z imionami i sobie znalazłam ściągę. Może się komuś przyda.

c.radikal.ru/c27/2102/92/730f159dedd6.png

Ja doszedłem do momentu jak

O kurde nie pomyślałem wybacz, już zakryłem spojlery.

Bardzo mi się podobał.
Wydaje mi się że to 2 sezon.
Podobała mi się chemia między
protami. Piękne widoki i ten wątek
dramatyczny. Ja mam taką wadę że
nie zawsze kończę co zacząłem.

Jeśli skończysz ten serial zobacz
sobie outlander. Również piękne widoki.

Next , mam już za sobą wątek ze śmiercią Francisa. Sceny kiedy umierał były niesamowicie trzymające w napięciu. Aż podskakiwałam na sofie w tych kluczowych momentach. Efekt tych scen podbiła mocno paralela, gdzie rzeczywistość się przeplatała ze wspomnieniami Francisa z dzieciństwa, w których też tonął i też wołał na pomoc kuzyna. Wtedy Ross go uratował, teraz nie zdążył. Choć był taki moment kiedy prawie go złapał za rękę... no jak się okazało było to złudzenie/ omamy, bo Francis był już w agonii. Pomysł na rozegranie tej części akcji był po prostu genialny. To były ostatnie sceny odcinka 5 w sezonie 2.

Demelza każdego dnia udowodniała poldarkowi że jest najlepszą opcja dla niego.
A Poldark był z nią ale zerkał w stronę dziewczyny która go zostawiła jak poszedł na wojnę.

Rozumiałam dobrze, że Elizabeth to dawna jego ukochana. Ale, gdy Demelza została już jego żoną to był moment, gdzie wydawało mi się, że już zapomniał o Elizabeth. W końcu miał tak oddaną kobietę u swego boku. A i tak później było co było.

Ja nie oceniam rosa przez całokształt tylko te jedną sytuacje.
To co oglądałem to Ross był dobrym mężem i ojcem. I dobry dla swoich najemców

Zależało mu na niej od pierwszej chwili, Ross ma w sobie olbrzymie pokłady człowieczeństwa i sam fakt, że stanął w jej obronie kiedy była bita na środku placu, nakarmił ją w karczmie, a potem zaproponował pracę, nie świadczy o niczym innym. Kiedy została jego żoną, zaczęły się w nim powoli budzić uczucia do niej, jednak zanim się wyleczył z miłości do Elizabeth upłynęło jeszcze dużo czasu. Inaczej mówiąc, Ross się przy Demelzie jedynie szybciej uczył żyć bez Elizabeth. Miłość, z której sobie zdał sprawę przyszła znacznie później.

Z tym byciem honorową to bym polemizowała. Obejrzałam kilka kolejnych odcinków i tak mnie wkurzyła ciągotami do romansowania z obcymi facetami, że żałowałam, iż Ross ją kiedyś wyciągnął z rynsztoku. Po prostu żałość. Kornwalii grozi francuska ofensywa, wszyscy mężczyźni szkolą się pod wodzą Rossa, a ona w tym czasie biega z adoratorem po wydmach i uskutecznia amory. Ręce mi opadły. W domu dwójka bardzo małych dzieci, a jej w głowie schadzki i wiersze miłosne. Ross się nigdy tak żałośnie nie zachowywał. Ale czy to powinno dziwić? Przecież w jednym z pierwszych odcinków pokazała swoje prawdziwe aspiracje, gdy grzebiąc w kufrze pana wyciągnęła z niego piękną suknię "arystokratyczną". Aż jej się oczy zaświeciły. Już wtedy było wiadomo co się świeci. Zwykli chłopi jej nie interesowali. Tylko flirty z arystokratami, czy oficerami, najlepiej na przyjęciach, czy też balach, gdzie się do nich wręcz wdzięczyła. Tak się rozkręciła, że w pewnym momencie nie wystarczało jej już to co ma i zachciało jej się zostać żoną sędziego pokoju, a potem parlamentarzysty, że aż próbowała naciskać na Rossa, aby pretendował do tych stanowisk. Ale to nie wszystko, bo podczas kłótni, do której doszło w tym zakresie tak ją poniosło, że przeszła samą siebie... i kiedy jej powiedział, że nie będzie niczyją marionetką, bo z tym by się wiązało przyjęcie stanowiska w parlamencie zaczęła na niego się wydzierać cyt. "jak długo będziesz sobie dogadzał nie zwracając uwagi na innych?!". On do niej "czego ty chcesz? mam na rozkaz leżeć, tarzać się, turlać? jeśli tak to źle wybrałaś". A ona: "na to wygląda". On: "poszukaj sobie innego pieska". Ona: "może powinnam". I pod nosem kiedy odszedł "nie muszę daleko szukać..." (i się rzuciła w wir romansu) No dla mnie się wówczas pogrążyła i nie wiem, czy da radę odzyskać sympatię, którą mimo wszystko dla niej ciągle miałam. Wracając jednak do "przymykania oka na to, że jej mąż nadal interesuje się inną kobietą" to wg mnie jak dotąd (jestem obecnie na początku 4 sezonu) nic takiego nie miało miejsca. Ross interesował się Elizabeth jedynie w zakresie pomocy jej i jej synowi po śmierci Francisa, gdzie wiemy, że ten zostawił ją z długami. Odkąd przyjął do wiadomości, że jego ukochana wychodzi za jego kuzyna, nigdy nie dążył do żadnych, wybiegających poza ówczesne konwenanse kontaktów, czy relacji z nią. Ale być może inaczej rozumiem pojęcie interesowania się płcią przeciwną...

Też nie przepadam zbytnio za Elizabeth. Chociaż postać także miewa całkiem dobre momenty, w których da się ją lubić i jej dobrze życzyć. Niestety Elizabeth wychowała się w zupełnie innych realiach, gdzie kobieta jest uczona uległości i podporządkowania mężczyźnie, a jedyne co potrafi to haftować. Gdyby nie pomoc Rossa, a potem małżeństwo z Georgem... po śmierci Francisa nie byłaby w stanie przetrwać. Taka prawda. I naprawdę aż knuła i kłamała? Widocznie nie doszłam jeszcze do tych odcinków, bo jedyne co mnie w niej wkurza to niezdecydowanie i łatwe uleganie manipulacji. Choć chyba nie powinno to dziwić, że taka jest... zważywszy, ze mamusia skutecznie szlifowała w niej tego typu postawę i gasiła w zarodku wszelkie przejawy "buntu". Niestety w zestawieniu z Demelzą jej los jest wg mnie o wiele cięższy. Mimo, że się urodziła damą, musiała się zmierzyć i godzić ze zdradami męża, potem z ubóstwem, bo przepuścił majątek, a potem jeszcze musiała się zniżyć do małżeństwa z człowiekiem, który nie dorastał jej do pięt i którego nie kochała... inaczej byłaby skończona. A Demelza? Zawsze robiła co chciała i nie dość, że ciągle chciała więcej, niż miała, to jeszcze to dostawała. Naprawdę ucieszy w wątku Demlzy trochę dramy, bo postać ma za mało pokory. Jej braciszek też mnie wkurza. Owszem jest dobry i z duszą na ramieniu, niestety tak naiwny, że aż się niedobrze robi... przez jego dziecinadę zniszczyła sobie życie Morwenna. Tego pastora to bym powiesiła na szubienicy za tą część ciała, którą ją ciągle nęka, nazywając to jeszcze modlitwą.  

Rozczarował mnie koniec Agaty. Mimo wszystko lubiłam jej postać. Dlaczego tak marnie skończyła?

I myślałam, że postać (nadal nie nauczyłam się jego imienia), którą Ross uratował razem z Dwightem z więzienia francuskiego będzie miała ciekawszy wątek. A tu zrobili z niego żałosnego adoratora Demelzy.

c.radikal.ru/c23/2102/f2/3c41de0d7563.png