Normal People - Normalni ludzie (2020) BBC

Moja ocena: 8/10
(8.08/10)

To jest bardzo dobry serial wbrew komentarzom, na które natknąłem się niedawno pod postem HBO na Facebooku (szczególnie ten drugi komentarz):



Akurat seks w tym serialu nie był typowy dla większości seriali obecnie produkowanych... choćby u konkurencji w postaci Netflixa, który stawia na kontrowersję i komercję.
Tytuł "Normalni ludzie" to w tym przypadku troszkę paradoks. Marianne i Connell odstają od grupy rówieśników. Nie są, jak większość, jak wszyscy. Ale czy to oznacza, że są dziwni, jak sami się określają, no nie.
On robi wszystko, żeby nie odstawać od grupy. Udaje. Otaczają go ludzie, którzy go lubią, ale jednak czuje się samotny. Ona robi wręcz przeciwnie. Nie zależy jej na tym, co ludzie o niej mówią i myślą. I w pewnym momencie ta dwójka 'dziwaków' trafia na siebie i zaczyna się między nimi relacja, która bardzo szybko zmierza na złe tory. Connell nie ma własnego zdania, a Marianne traktuje się przedmiotowo (co ma wytłumaczenie takie, iż nikt w rodzinie jej nie kocha z bratem na czele i każe się w ten sposób, wmawiając sobie, że na to zasługuje). Później dochodzą jeszcze czynności SM. Po kolejnym rozstaniu z Connellem, Marianne wchodzi w związek, w którym chce, żeby jej partner bił ją podczas stosunku i nie tylko wtedy. Po wielu przeciwnościach losu to mija, a jej i Connellowi udaje się utworzyć (wreszcie) związek, w którym są szczęśliwi, naprawdę szczęśliwi i potrafią cieszyć się z życia.
Jednak moim zdaniem historia bardziej zatacza się wokół Connella, który po liceum zostaje przyparty do ściany. Znajomości się skończyły, a na studiach nie ma przed kim udawać, bo nikt go specjalnie nie polubił. Samotność zaczęła doskwierać jeszcze bardziej, a z Marianne pojawiły się nieporozumienia, które wyjaśnili sobie po dłuuuższym czasie. W pewnym momencie przyjaciel Connella popełnia samobójstwo i to był gwóźdź do trumny. Złamało to Connella, zaczął się obwiniać, że to jego wina, dostał depresji. Przy Marianne i z pomocą lekarza wydobrzał, ale pojawiła się szansa studiów w Nowym Yorku. I Connell ma z tyłu głowy, że sam w wielkim mieście na drugim końcu świata może sobie nie poradzić, ale ostatecznie decyduje się polecieć. Czy związek jego i Marianne przetrwa? Czy Connell ostatecznie wyleciał, poradził sobie w NY? Tego się już nie dowiemy.

Muszę się doczepić do dwóch małych szczegółów:
Po pierwsze w serialu mija wiele lat. Od liceum po studia, natomiast bohaterowie się nie zmienili. Kiedy spojrzę na siebie i swoje otoczenie w przeciągu choćby ostatnich 3 lat, to te zmiany widzę, natomiast tam nie. Marianne trochę pofalowała włosy i to by było na tyle. Nie razi to w oczy, po prostu wydaje się dziwne, że wszyscy się nie zmienili przez te lata.
Po drugie matka Connella. Dobór aktorki moim zdaniem trochę do kitu, bo dla mnie ta aktorka mogłaby grać jego starszą siostrę, napewno nie matkę 20-kilku latka. Ona mi nie wygląda na 45+, tylko na 35+.

Serial jest bardzo dobry i niesie za sobą mądrych wartości. Na plus sceny seksu, bo te mają tu spore znaczenie w rozwoju fabuły, a nie wyglądają tak komercyjnie, jak w takim Netflixie, wyglądają po prostu prawdziwie. Myślę, że na miejscu Connella i Marianne może postawić się wiele osób, a wielu z nas może sobie zadać pytanie, "Czy wśród naszych przyjaciół, znajomych itp. nie ma np. takiego Connella, który udaje kogoś kim nie jest, bo boi się odtrącenia?". A osoby, które np. są takim Connellem mogą sobie zadać pytanie "Czy wśród osób, które znam nie znajdzie się choć jedna, której nie będzie przeszkadzać, to jakim jestem?".
Naprawdę polecam, jeśli ktoś się zastanawia, czy warto.