Masumlar Apartmani - Apartament Niewinnych | OGM Pictures 2020

lucy, zaczyna sie...
Aktorzy w tych filmikach maja za zadanie opowiedziec o swojej postaci, to tylko czesc kampanii. I aktor jak najbardziej powinien umiec to zrobic, to tak jakby ktos poprosil Cie, zeby opowiedziala o swojej pracy i nie wiedziala, co powiedziec poza “lubie ja”.

A widzisz, znam osoby, które nie lubią i nie potrafią opowiadać, a za to są dobre w swoim fachu. No są i takie, którym najlepiej wychodzi gadanie o tym co robią lub co potrafią (szczególnie podczas rozmowy kwalifikacyjnej ), a jak już przyjdzie co do czego to nie chciałbyś mieć takiego pracownika. rolleyes Owszem, aktorzy powinni mieć gadane, czy jak kto woli umieć mówić (relacjonować), no ja osobiście wolę, jeśli poza samym graniem potrafią jeszcze śpiewać (oraz tańczyć), a znam takich, którzy pierwsze mają opanowane do perfekcji, a przy drugim, tudzież trzecim leżą i kwiczą, i jak np. przyjdzie im nagle zagrać jedną scenę, gdzie postać śpiewa to będąc widzem trzeba szybko zatykać uszy.


Alex, ja tasiemców nie znoszę, no jak serial trzyma cały czas wysoki poziom to duża ilość odcinków naprawdę nie stanowi problemu, a wręcz przeciwnie (wiem to z doświadczenia, bo oglądam IG, który jest mega dobry przez cały czas).
MA to serial zupełnie inny, niż wszystkie i trudno go do jakiegoś porównać. Na pewno jednak nie spodoba się tym, którzy wolą nieskomplikowane fabuły i postacie.

Dobra, włączę sobie pierwszy odcinek

Mam w sobie zbyt mało samozaparcia Poza tym coś musi zastąpić Soz, żeby liczba seriali się zgadzała

@rafaelcaen, ja najpierw musze liznąć trochę tyłów. W okresie okołoświąteczno-noworocznym nie oglądałam nic z Turcji, tylko nadrabiałam zaległości filmowe (spoza Turcji), więc na tą chwilę mam do obejrzenia 2 odcinki DEK (oprócz wczorajszego, ale jego nie liczę), oraz chyba 2 odcinki Sadakatsiz. MA był pierwszym serialem, którego nadrobiłam i to w całości... więc teraz musi ciut poczekać, bo całkiem zapomnę na czym stanęłam w pozostałych dizi.
Alex, i jak tam? Liznęłaś choć początek MA?

@rafaelcaen, chyba dobrze kombinujesz Alex chyba zwątpiła cacy

Alex, zapamietalas wszystkie imiona poprawnie.
Moje odczucia po pierwszym odcinku byly podobne do Twoich, odcinek zaczal sie mega ciekawie, a potem przez prawie polowe jego trwania sie wlokl za sprawa Hana i Inci. Tym samym tez mialem wrazenie, ze spodziewalem sie czegos wiecej.
Safiye i Gulben sa motorem tego serialu, niewazne czy i jak duzo sie u nich dzieje. One po prostu pojawiaja sie na ekranie i juz jest ciekawie, sledzisz wzrokiem kazdy ich ruch, by nie przegapic jakiegos szczegolu.
Pisalem tu o tym, chociaz lucy, majaca podobne odczucia, mnie nie rozumiala. W kolejnych odcinkach akcja dalej skupia sie bardziej na Inci i Hanie, nie bedzie nudno, ale tez nie bedzie wbijania w fotel. 5. odcinek troche wyjasnia i ma wiecej akcji i sprawi, ze bedziesz wrecz glodna kolejnego.

Alex, wlasnie takie sceny stanowia sile tego serialu i bedzie ich duzo, duzo wiecej. I bedzie jeszcze dramatyczniej, a im dalej w las, tym bardziej ekipa staje na rzesach, by podarowac nam idealnie dopracowany odcinek.

Alex, pierwszy odcinek jest na pewno najsłabszy ze wszystkich... choć z drugiej strony ja już po nim wiedziałam, że będę oglądać dalej. Tak w ogóle to przeskocz sobie na stronę 1 i zerknij na reytingi odcinka 1 i 2. Od razu dostaniesz powera na kolejny seans. Co do Twoich pytań, to już kolejny odcinek da Ci niejedną odpowiedź... choć jednocześnie postawi nowe pytania. I przygotuj się w nim na pierwszy szok.
W odcinku drugim jest pewna scena, w której Gulben wyjawia wiek swój i rodzeństwa. Please, zanotuj ją (która to minuta) i napisz mi, bo chciałabym do tej sceny wrócić, no nie chce mi się jej szukać.

lucy, tez mi sie cos z wiekiem Gulben nie zgadza, a bylo cos o tym chyba w 12-13 odcinku.

A co konkretnie zostało powiedziane? ... bo jeśli nie to o czym myślę, to posoliłabym spoilerem.

Gulseren zawsze podkreśla (w sensie nie tylko w książkach, ale i w wywiadach), że "nasz dom rodzinny, w którym się wychowaliśmy jest naszym przeznaczeniem" i przenosimy z niego do naszych nowych domów wszystko to czego w nim doznaliśmy, czego się nauczyliśmy, co przeżyliśmy. Często nie jesteśmy tego świadomi, ale tak naprawdę jest. I to jest niesamowite, tym bardziej, że przenosiny również te złe "nawyki", których wcześniej będąc dzieckiem się wstydziliśmy, czy czuliśmy się przez nie nieszczęśliwi i sobie mówiliśmy, że w naszym domu tego nie będzie. Kiedy syn patrzy na to jak ojciec bije matkę, to kiedyś w jego domu jego dzieci ujrzą jak on bije żonę, bo taki model rodziny sobie przyswoił. Można by tu wymieniać w nieskończoność postawy i zachowania, które powielamy i dzieje się to z automatu. Święte jest powiedzenie "czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci".

Nermin nie może być "normalna" wychowując się w takim domu i widać to doskonale kiedy jest poza nim, wśród rówieśników (mam na myśli głównie manię czystości). Drapanie ręki jest chyba sposobem na radzenie sobie z bólem psychicznym, że kiedy drapie, boli ją bardziej, niż to co czuje w środku. Gdyby ta domowa spirala w rodzinie kręciła się jeszcze lata, Nermin w przyszłości powieliłaby Safiye.

Dzięki Alex za scenę.  Ja jeszcze kojarzę, że padło w którejś rozmowie, że Safiye jest od Hana i Gulben starsza o 10 lat. Jakby była to wrzuć 

Może Ci chodzi o Sezen Aksu? youtu.be/-aW8x1jTA2U ??

@rafaelcaen, nie ma co do tego wątpliwości, że miał obowiązek chronić dzieci. Ale z drugiej strony problem nie jest standardowy i mógł go zwyczajnie przerosnąć. Poza tym siedząc w pracy całe dnie mógł nawet nie wiedzieć, że żona się tak bardzo znęca nad dziećmi. Mogło to wyglądać, że je "jedynie" dyscyplinuje. Ja w każdym razie nadal czekam na więcej danych, bo ciągle czegoś mi brakuje, żeby go ostatecznie skazać. 

O to chodzi: LINK ??
Pasowałoby ją zebrać do kupy, ale to trochę czasochłonne... i wrzucić w jednym poście.

Wg mnie mógł sobie nie zdawać sprawy, że sytuacja jest aż tak poważna. Założę się, że żona w jego obecności nie torturowała dzieci jak to widzimy w retrospekcjach, a jedynie po nich wrzeszczała, że są nieznośne. Wyobrażam sobie, że przy czwórce "bachorów" można chwilami sfiksować. Do krzyków w domu łatwo się przyzwyczaić i je traktować jak normalkę. Sytuacja zupełnie inaczej wygląda jak się jest jej częścią, a inaczej jak się patrzy z zewnątrz. Pewnie gdyby Hikmet siedział jak my przed ekranem i oglądał te sceny, to by każdorazowo wskoczył do środka i wezwał karetkę. Pomijam, że mówimy o czasach, kiedy przeciętni ludzie nie mieli żadnej wiedzy o chorobach i zaburzeniach psychicznych, przez co nie wiedzieli jak w ich przypadkach postępować i że osoby, które tak się zachowują wcale nie są jedynie nerwowe, tylko chore i wymagają leczenia. Wg mnie ten ojciec tak samo jak i dzieci potrzebował pomocy.