Istanbullu Gelin - Narzeczona ze Stambułu | O3 Medya 2017

Narzeczona ze Stambułu (Istanbullu Gelin) od 9 czerwca o godz. 15:00 na Dizi.

A to znaczy, że nie tylko seriale Ay Yapim będą emitowane na tym kanale.

Opis Dizi:

Młoda i skromna śpiewaczka Sureyya (Asli Enver) została wychowana przez ciotkę. Jej dotychczasowe życie nie było łatwe. Kobieta na każdym kroku natrafiała na przeszkody. Mimo ukończenia konserwatorium muzycznego Sureyya śpiewa tylko w chórkach i spotach reklamowych. Życie dziewczyny zmienia się w momencie gdy spotyka na swojej drodze zamożnego biznesmena Faruka (Özcan Deniz). Między parą iskrzy, jednak dźwigająca bagaż przykrych doświadczeń Sureyya boi się zaangażować. Nie chce stać się kolejną zdobyczą przystojnego bogacza. Faruk zrobi jednak wszystko by zdobyć zaufanie urodziwej piosenkarki. Najtrudniejszym z czekających go zadań będzie przekonanie do swojej wybranki innej ważnej w jego życiu kobiety.

Czy ktoś, poza lucy, mógłby wyrazić swoje zdanie na temat tego serialu? Polecacie?

W Internecie (także zagranicznym) jest mnóstwo bardzo pozytywnych opinii o IG. Serial odniósł sukces międzynarodowy i pomijając świetną sprzedaż zbierał wysokie oceny (oglądalność) w wielu krajach. To coś znaczy. Czekam na kolejny "taki", ale pewnie się będę musiała obejść smakiem.

Tyle, że 1001 Noc była zrobiona w konwencji bajkowej, a IG to saga z bardzo realną, wręcz autentyczną fabułą. (WS nie widziałam)

Trepka, fajnie, że się zdecydowałaś zerknąć. Trzymam kciuki, abyś się nie zraziła i nie porzuciła oglądania, bo IG to naprawdę serial z górnej półki. Wszystko w nim robi wrażenie jakby było mocno przemyślane i z góry zaplanowane, co wiemy, ze w Turcji jest nierealne, bo tam się robi seriale na spontana. Ale poważnie... Historia, scenariusz i realizacja to cud, miód i orzeszki.
Bezsensem byłoby jednak odnosić się do Twojego komentarza z punktu widzenia całego serialu, dlatego sięgnęłam do czelusci internetowej po swoje wypociny po pierwszych odcinkach IG. Nawet się zdziwiłam, bo już nie pamiętam jakie konkretnie miałam wrażenia na początku oglądanka. Kopiuję: (odcinki 1-5 lub 1-6 - chronologicznie)

Co do lektora to na początku złapałam się za głowę i stwierdziłam, ze zepsuje odbiór. W wiecznej miłości był znacznie lepszy. Na szczecie szybko się przyzwyczaiłam i już było dobrze. Tłumaczenie jest naprawdę świetne, przyjazne dla szarych komórek i zmysłów. Muszę poszukać kto odpowiada za przekład.

Spodobał mi się serial, ma swój własny klimat.
Będzie Bursa z lotu ptaka ? Bo jest piękna i zabytkowa. Fajnie by było, żeby serial pokazał krajobrazy i widoki.

Moje odczucia/ wrażenia:
Aktorsko najlepiej wypadł Siwy Niesiwy. Ależ żałuję, ze charyzma nie idzie u Ozcana w parze z fizis twarzy, bo sylwetkę ma nie najgorszą. Niestety najgorzej z całego towarzystwa - aktorka od Esmy co mnie bardzo zaskoczyło, bo kojarzę, ze była uwielbiana. Co prawda nie wiem za co konkretnie, ale nieraz widziałam fanfary przy postaci. No chyba, ze się wyrobi, bo w rolę weszła bardzo sztucznie. A ja liczyłam w wątku teściowa - synowa na poziom jaki narzucała swoim kunsztem niezapomniana dla mnie śp. Tomris Incer którą widziałam w dwóch zupełnie odmiennych rolach i w każdej wypadła genialnie. Miała chemię ze wszystkim postaciami, a aktorka kreująca Esmę- z żadną mimo szczerych chęci. Pomyślałam sobie, ze może przytłacza ją trema, bo takie wrażenie kilka razy odniosłam. Swoją drogą przeszkadza mi w patrzeniu na nią botoks, z którym przesadziła i wygląda bardzo nienaturalnie. Odcinek nad górną wagą ma wręcz napuchnięty, co bardzo przeszkadza w mimice twarzy.
Aha i jeszcze spodobał mi się drugi na "F", ale zapomniałam imienia. Ten, który rozmawiał na progu mieszkania z tą młodą o imieniu X, którą to Esma chce za synową, a ona aż się na to ślini.
Ścieżka dźwiękowa jest w sam raz, bo zbyt mocna muza rozprasza, przytłacza emocje, które emanują z fabuły. Tu jest oki.

O Ozcanie pisałam, że:
Też mi się jego fizis nie podoba i jego fanką nie będę. Niemniej jednak nie ma to nic wspólnego z obiektywną oceną jego aktorstwa. Wykazał się tu najlepszym warsztatem ze wszystkich aktorów i tak naprawdę to on tchnął życie w wątek protów, w którym się czuje jakiś magnetyzm. Jeśli Asli nie skręci w kuriozalne rejony jak Atagul w KS to ten wątek może być bardzo dobry. Dla mnie to bardzo istotne w serialu czy telce, żeby wątek główny był porządny i wyzwalał zachwyty. Inaczej skupiam się na czarnych charakterach. No, chyba ze jest jeszcze drugi cudowny duet obok protów.
(dodam, że potem, do samego końca, byłam jego fanką)

Po odcinku 3:
Kiedy na ekranie pojawia się Siwy to cały czas się zastanawiam co by trzeba było zmienić w jego urodzie twarzy/ rysach, żeby był ładny i mógł cieszyć moje oczka. Bo aktorsko nadal jest najlepszy. Góruje nad protką w każdej scenie.
Wyjazd w górki był uroczy. Lubię takie klimaty. Jak w tle jeździły ratraki to mi się zachciało nart
Protka miała ochotę na seks w scenie na korytarzu hotelowym. Gdyby prot nie uciekł do swojego pokoju to by mu się oddała na mur beton. Odważna, bo zwykle protki na początku serialu zachowują się bardzo zachowawczo. A ona się zdziwiła, że zostawił ją na korytarzu.

Aktorka grająca Ipek jest brzydszą wersją Marlene Feveli. (Zdjęcie pierwsze z brzegu, chociaż pewnie dałoby się znaleźć z większa podobizna). Jednak postać nadal mnie nie porywa.



Esma była w dzisiejszym odcinku lepiej wykreowana, wiarygodniejsza, pewniejsza siebie, prawdziwsza, wyrazistsza. Niestety to jeszcze nie to o co mi chodziło. Brakuje mi w niej jakiejś posągowości, wyniosłości, zimna. Także czekam na więcej, bo widzę, ze Ipek postać buduje z nieśmiałością. Może to lepiej, niż gdyby miała przesadzić.

Ten biegający z pistoletem to był ten drugi na "F" ? Trochę mi się mylą synowie Esmy. Nadal ich nie rozróżniam. Do tego jeszcze szpiedzy prota się między nimi kręcą. co utrudnia mi identyfikację.

Zrobię sobie ściągę obrazkową zgodnie z powyższym wzorem, bo możecie mi nie wierzyć, ale mam problem zarówno z odróżnieniem braci (tylko prota kojarzę) od reszty męskiej załogi w ich wieku jak i z tym który jest który w rodzeństwie.
Przypuszczam, że ten, który cierpi na astmę podkochuje się w protce

Miałam problem z lektorem w pierwszych minutach pierwszego odcinka i to chyba dlatego, ze mam jeszcze w pamięci wspaniałego lektora z Wiecznej miłości, który oprócz tego, ze czytał płynnie to jeszcze akcentował wszystkie tony dialogów i jego głos nie był monotonny tylko podkręcający ciekawość, wręcz zachęcający do dalszego słuchania "opowieści". Postawił bardzo wysoko poprzeczkę czytającym u nas w tv tłumaczenia seriali, jednak nowy lektor też rozwinie się w "roli". Kiedy wdroży się w akcję i pozna bliżej postacie to dynamika jego głosu też się poprawi, bo będzie znał psychologię dialogów co mu ułatwi modelowanie tonem głosu w korespondencji z potrzebą scen i ich klimatów. Zresztą sposób czytania jest dla mnie jedną stroną medalu podczas oglądania serialu, bo drugą jest poziom i styl wypowiedzi wolny od sióstr, braci, cioć, panów mężów, zdrowia rękom, lekkich prac i innych radosnych twórczości i ozdobników nie występujących w języku polskim, nie angażujących odpowiednich emocji i w efekcie szkodliwych albo nawet rujnujących poprawny odbiór postaci i fabuły.

(...) Nie lubię protek, które na dzień dobry są zbyt wyzwolone mentalne/ obyczajowo i zawsze się ich będę czepiać. Serial to źródło wielu wzorców i z tego powodu tak uważam. Jeśli coś jest złe to ma być przedstawione jako złe, a nie tak jak w Kara Sevdzie, gdzie gangsterzy mieli gołębie serca i widzom umknął realizm ich postaci, bo prawie ich wielbili Jak serial jest poważny nie może sobie na takie chocki klocki pozwolić.
Sureya z jednej strony się broniła niczym cnotka (jak to się mówi w języku potocznym), a po pół godzinie odcinka miała smaki na seks z mimo wszystko obcym facetem. Gdzie w tym sens i logika (pomijam kolizję zachowań)? No, ale dobra, pierwszy, najtrudniejszy odcinek, więc przymykam oko. Gdybyś mnie nie wywołała do tablicy Blackieto bym nawet o tym nie pisała.



Powiedziała, ze nie wierzy, ze są na świecie takie drzwi, których miłość nie zdoła otworzyć. Idealistycznie mi to zabrzmiało, a ona na idealistkę raczej nie wygląda. Mimo młodego wieku swoje już przeżyła i wie, ze życie jest brutalne. Poza tym tak jak w miłość Frauka do niej wierzę, tak w jej do niego - niezbyt. U niego widzę pewną dojrzałość, świadomość tego co czuje do Sureji ... w końcu facet już z niejednego pieca chleb jadł i perspektywy ma szersze, no ona to taki jeszcze "młokos" i będą z nią problemy. Mową przy grobie rodziców (ten kto pisał tą scenę powinien się puknąć w głowę) była mało kreatywna i się uśmiechałam pod nosem kiedy Asli się na niej wykładała. Bardzo sztucznie wypadła, no scena trudna i nie na jej warsztat. Aczkolwiek sam pomysł z pójściem na cmentarz bardzo mi się podobał, bo pokazał, ze jest w Sureji szacunek ... a skoro jest szacunek to powinny być i inne wartości/ cnoty (min. akceptacja szacunku Siwego do swojej matki, bo niedługo przyjdzie jej się z tym zmierzyć).



Czyli ?
Ja sobie z tego zdaję sprawę, bo ich konflikt to nie konflikt z placu zabaw tylko poważna problematyka zaczerpnięta z życia rodzinnego wielu żon i matek mężów (bo przy takiej relacji jesteśmy co mnie zresztą cieszy, bo relacja maż - mamusia żony jest mniej pikantna). Prawda jest jednak taka, ze najczęściej o tym, którą stronę trzymamy decydują sympatie, a nie obiektywna prawda, którą widać jak się patrzy z zewnątrz, tym bardziej, ze trudno jest rozłożyć na czynniki pierwsze racje każdej strony i traktować je niesubiektywnie.



Ja to w ogóle uważam, ze małżeństwa z rozsądku wcale nie były takie głupie. Oczywiście nie mam tu na myśli ślubów młodych dziewczyn ze staruchami, choć nierzadko i te się przyjmowały po jakimś czasie. Starsi po prostu patrzą przez szersze horyzonty i widzą to czego omamione miłosnym uniesieniem dzieci nie dostrzegają lub dostrzegą kiedy po ślubie emocje opadną i będzie już za późno. W dzisiejszym życiu nie ma aż takich ingerencji w małżeństwa młodych jak to było kiedyś, niemniej jednak w znamienitych rodach inwigilacja rodziców nadal "obowiązuje" (może mniej surowa). Mezalianse rzadko się sprawdzają i ja rozumiem punkt widzenia Esmy, której mentalność zresztą nie wzięła się z kosmosu. Co więcej byłam bardzo pod wrażeniem słów "Kiedy jedno odejdzie ... rodzina się rozpadnie", bo takie podejście w młodym pokoleniu to dzisiaj biały kruk. W tych rodzinach, w których się wartości wpaja dzieci są bardziej odpowiedzialne ... no z tym oczywiście w scenariuszach różnie bywa.

Szkoda, ze ten aktor od Faruka ma taki fizis, bo wg mnie w innym przypadku byłoby tu sikanie na jego punkcie. Aktorsko się po prostu wyróżnia. Na początku myślałam, ze to raczej zasługa scenariusza, który go wyeksponował bardziej i lepiej niż protkę, ale im dłużnej oglądam tym mocniej się utwierdzam, ze jest tu najbardziej charyzmatyczną postacią. Nawet sceny miłosne i około-miłosne w głównym wątku są tu lepsze niż w innych serialach, bo prot potrafi je fajnie zainicjować i sprawić, ze protka się w nie łatwo wkręca i dobrze wczuwa.

Tak, to była wspaniała scena, zaparła mi aż dech w piersiach.
Wspaniale napisana, wspaniale zrealizowana (nawet dialogi nie były potrzebne), z idealnie dobranym podkładem muzycznym i wspaniale zagrana. Nie często się zdarzają tak dobre, szczególne sceny jak ta.
Dodam, że za Begum długo tęskniłam. Uwielbiałam jej postać.

Na IG mnie namawiała Blackie, ale jakoś nie ciągnęło mnie do niego. Na szczęście Zoom go zakupił, bo bym była bardzo stratna.

Też kibicowałam Begum i Canowi. Liczyłam, że ich wątek pójdzie swoim torem i wzbogaci historię Sureyi i Faruka, a tu nagle taka bomba. Nie jestem jednak pewna czy taki był pierwotny zamysł i podejrzewam, że siła wyższa zdecydowała o uśmierceniu postaci (w sensie, że z jakichś przyczyn aktorka od Begum postanowiła odejść z serialu). Cana też lubiłam, choć bardzo ubolewałam nad zniszczeniem postaci przez scenariusz. Murat Aygen ma to "coś" i pomijając jego świetną kreację w serialu, mimo dość poważnego wieku umiał też ugryźć wątek miłosny.

Aż musiałam ją odszukać i obejrzeć z tłumaczeniem, bo kochałam tą scenę. Zaraz Ci podeślę linka. Osobiście bardzo lubię kiedy się w serialu "ścierają" dwie rywalki, ale żadna z nich nie jest antagonistką. Taki wątek jest zawsze bardziej życiowy/ prawdziwy i można na nim zbudować kawał prześwietnej fabuły. Villany z tzw. krwi i kości już dawno przestały mnie kręcić, są najczęściej zbyt przewidywalne i powierzchowne, oprócz tego, że mało realne. Chociaż w serialach płytkich fabularnie nie da się bez nich zbyt wiele zrobić.


Muza w IG była genialna.
Muszę ją sobie wreszcie uporządkować.

Ten serial miał to szczęście, że przy tej bardzo realistycznej i złożonej historii spotkały się: świetna scenarzystka i wspaniała reżyserka... i że jeszcze obie nadawały na tych samych falach. W prawie każdej scenie czuć jest współgranie dźwięku (mam tu na myśli tez dialogi, nie tylko podkład) i obrazu. To było coś niesamowitego i każdy odcinek był dla mnie prawdziwą ucztą. Owszem, zdarzały się też odcinki mniej dynamiczne, ale nie dość, że stanowiły mały procent całości, bo zawsze za chwilę miała miejsce ciekawa akcja, albo jakiś zaskakujący zwrot (i tak było do samiutkiego końca) to jeszcze nigdy nie były ani nudne, ani też wyobraźnia twórców nie wymykała się w nich spod kontroli. Serial był długi i nie wszyscy aktorzy dotrwali do końca (nowe role, czy też inne zobowiązania), więc niektóre wątki były dość nienaturalnie urwane (długo by wymieniać począwszy od Murata) lub "zaniedbane" (Emir pod koniec pojawiał się dość rzadko), jednak trzeba przyznać, ze twórcy wybrnęli z tego naprawdę świetnie. Matthias i mieliśmy szczęście, że Onur nie był jeszcze zmanierowany i nie zdążył nam zniszczyć IG.

I chyba się rozstali w nieprzyjaźni, czemu się poniekąd nie dziwie stawiając się na miejscu Onura, jednak ten romcom okazał się klapą i dla dobra IG mogli puścić niesmak w niepamięć i przywrócić postać Murata. Była potrzebna i wiele wnosiła. Bardzo dobrze rokujący wątek się przecież zapowiadał. Szkoda.
Wg mnie, dopóki tureccy producenci będą się kisić pod okiem reytingów, możemy zapomnieć, że któryś serial się zamknie w odpowiednim czasie i utrzyma poziom do końca. Co z tego, że początek serialu jest rewelacyjny, skoro im dalej, tym historia się coraz bardziej rozpada i satysfakcja widza z oglądania zsuwa się z coraz bardziej stromej równi pochyłej? Widz zamiast się cieszyć, że dociera do finału ekscytującej fabuły jest jedynie sfrustrowany, zmęczony i tak naprawdę niezaspokojony, bo wątki zamiast się rozwijać są wymieniane na nowe. Nawet w telenowelach nie ma takich szopek.

Lubiłam też wątek Dilary. To była cenna postać, z jednej strony dobra i wartościowa, z drugiej rozsądna i trzeźwo myśląca, umiejąca świetnie ocenić każdą sytuację.

Burak postawił wszystko na jedną kartę, co zawsze jest ryzykowne. Mógł grać główną rolę w nowym serialu albo drugo/trzecio-planówkę w serialu z dużą widownią i pewną przyszłością. Onur nie musiał za nim biegać, a sam Murat, dla mnie, po 10 odcinkach serialu, jest tylko dodatkiem, tłem. 

Ładniutka ta córeczka.
No żony Saliha nie trawiłam od pierwszego momentu. Byłam wniebowzięta kiedy wreszcie zniknęła. Całe szczęście, że Ipuśka nie siedziała z założonymi rękami. Uwielbiałam ten etap tylko w jej kontekście.

To chyba z któregoś koncertu Ozcana.
Zaprosił Asli na scenę (do duetu?).

Od 27 lutego na meksykańskich ekranach z sukcesem emitowana jest tamtejsza wersja „Narzeczonej ze Stambułu” czyli „Eternamente Amándonos”. Meksykańska wersja będzie składała się z 120. odcinków.

Nigdy nie oglądałam tego serialu. Teraz poważnie zastanawiam się nad zaczęciem. Przeraża mnie jednak ilość odcinków 300, to dla mnie bardzo dużo.