Asi - Asi | Sis Yapim 2007

Odcinek 49
Nie powiem, abym z zachwytem oglądała ostatni odcinek.
Wydaje mi się ,że jest we mnie trochę empatii, a zwłaszcza człowiek z zagrożeniem życia, cierpiący, budzi we mnie współczucie.
I choć życzyłam Alemu wyzdrowienia, to głównie dlatego, aby Asi nie poszła siedzieć :evil:
To, co się stało, to jego wina!
Ktoś powie, że nadal zależy mu na Asi i chciał ją ratować, tyle tylko, że absolutnie nie znał sytuacji, tła...znalazł miejsce , wyciągnął broń i...
Nie reagował na prośby i argumenty Asi :evil:
Ona z kolei też się nie popisała :evil: . Kto przy zdrowych zmysłach szarpie się z osobą, z odbezpieczoną bronią....poza Jamesem Bondem oczywiście :wink:
Skończyło się fatalnie.
On bohatersko instruuje ją , co ma mówić w zeznaniach, ona cierpi katusze, winiąc się za tę tragedię...

Do tego wszystkiego mamy przecież drugą heroinę romansu -Melek.
Wpada w rozpacz! Oto jej ukochany leży i kto wie czy się wybudzi, korzysta z okazji , aby wejść i ...chociaż potrzymać go za rękę.
Napięcie rośnie :wink:
Pada wyszeptane słowo :"Asi", "Asi powiedz, że to ja strzeliłem".
W Melek budzi się pantera! To wszystko wina Asi, która ma jeszcze czelność przychodzić do szpitala :evil:
Myślałam, że rzuci się na bratową...
Jestem zła na nią, za jej głupotę i jest mi jej żal, bo przecież serce nie sługa...
Co prawda, zanim jeszcze jej serce zaczęło bić dla Alego, już znała opinię najbliższych sobie osób na jego temat. Wiedziała, że kopał dołki pod Demirem i koniecznie chciał się ożenić z Asi. Jednak pomimo tego, dawała sobą manipulować, aż wpadła po uszy :placz:

Od jakiegoś czasu zyskuje w moich oczach Asłan ze swoim trafnym oglądem sytuacji :"Co, to w nim zakochała się Melek :?: :!: On jest , jak krokodyl, który czeka na zdobycz, a tą zdobyczą jest Melek".
On przejrzał Alego na wylot, ale...Melek odparowuje cios - przecież Asłan też nic nie może poradzić na swoją miłość do Sarmasik.

Nie podobali mi się też Fatma i Ihsan.
O ile Suheyla traktuje Sarmasik z dystansem, to Fatma z jawną wrogością i bez przerwy robi dziewczynie przykrość, poniża ją. Ale miło się patrzyło, gdy ten cichutki i zahukany Okkes z uśmiechem zapraszał ja do stołu, kazał Fatmie przynieść dodatkowy talerz :lol:
Ale ona nie odpuszcza, złowrogo ją przestrzega, że jeśli będzie się kręcić po farmie i nie daj Boże koło Asłana, to ją zabije 8O
Cóż Sarmasik , radziła sobie w życiu, jak mogła, nawet Neriman wzięła ją pod swoje skrzydła ...
Ona na swój sposób chce być pomocna na farmie, ale już sam jej widok przyprawia Fatmę o mdłości.

Z kolei Ihsan, ten dobry , mądry i wyrozumiały pater familias, "zabłysnął" jako nieprzejednany obrońca wartości rodzinnych, obyczaju i tradycji w rozmowie z kajającym się Kerimem i zwłaszcza, jak zgrzyt żelaza po szkle zabrzmiało w moich uszach zdanie: "Wy jesteście wyznawcami zwyczajów, którymi my gardzimy" :!: :!: :!:
To była odpowiedź na stwierdzenie Kerima, że do zdrady nie doszło.
Nie, żebym pochwalała Kerima za to , co się stało, ale Ihsan do świętych nie należy. Uwierzył swojemu ojcu , że Suleyha "grzała jego łóżko"...zabrakło mu odwagi i... chęci, aby dowiedzieć się prawdy :?: :!:
No i to, że Defne z Kerimem nie spróbowali odbudować wzajemnego zaufania , to w dużej mierze "zasługa" rodziców.

I jeszcze jedno. Wiem, że Adana i Antakya, to inna obyczajowość, rodzina to rzecz święta, że rzucać należy wszystko i być na wezwanie, podążać sznureczkiem na wizyty, podtrzymujące na duchu, ale...chwilami to bywa męczące

No a nasi bohaterowie?
Ona cierpiąca, w rozterce, żegnająca się w pewnym sensie z Demirem :placz:, bo idzie się przyznać, aby "duszę oczyścić"...
A on ma znów kolejne rozterki - poza Asi oczywiście - bo żądny zemsty Zafer zgotował mu kolejną niespodziankę, z Alim w roli głównej ::. Odsprzedał swoje akcje Alemu, z którym Demir będzie musiał współpracować

Czas bardzo się dłużył w oczekiwaniu na kolejny 51. odcinek "Asi", ale już jest :lol:
Obejrzałam , jak zwykle z przyjemnością i na gorąco dzielę się wrażeniami.
A będzie teraz coraz goręcej i...

Melek postawiła na swoim, kocha Alego, ucieka z nim i chce z nim być na przekór wszystkim :!:
Demir nic nie wie, ale Suleyha bierze sprawy w swoje ręce, oczywiście towarzyszy jej Asi, bo ona zawsze chce pomóc, choć tutaj zupełnie jest niepotrzebna.
Tym często mnie złości, wieczna negocjatorka z intuicją :wink:
Nie słucha Demira, który ją przekonuje i uzasadnia...., że Ali to drań, że wcale Melek nie kocha, że to gra pozorów.
Nie , ona jest przekonana, że Ali kocha Melek naprawdę :wink: :wink: :wink:
Oczywiście musi to koniecznie sprawdzić i umawia się z Alim na rozmowę :nie:, mimo,że Demir powiedział jej, iż sobie tego nie życzy..
Ale to Kozcouoglu, duma i upór do potęgi. Jest święcie przekonana, że robi dobrze, tym bardziej,iż uważa , że mąż się myli w ocenie Alego, że jest uprzedzony i przesadza!
Tyle , że ona nie jest w stanie zobaczyć tego, co zauważają widzowie...jego chytrego, krzywego uśmieszku, mówiącego:" Ha! Wiedziałem , że będziesz chciała rozmawiać".

Od pierwszego pojawienia się Alego na ekranie czułam do niego dziwną, bo przecież niczym nieuzasadnioną, antypatię, która pogłębiała się z każdym kolejnym odcinkiem. Jego pewność siebie, dopytywanie o to czy Asi kogoś ma, bo jak nie to on by chciał...a przecież było widać, od początku, jak Demir na nią patrzy. Może ta moja awersja spowodowana też była także tym, że nie lubię ludzi, którzy chwilę po przedstawieniu się wyciągnąć chcą z człowieka wszystkie tajemnice!
Teraz przekręciłabym go przez wyżymaczkę :evil:

Melek szczęśliwa, bo w końcu i Demir się zgodził na ślub. Z wielkim trudem, ale dla szczęścia siostry jest gotów poświęcić swoją dumę.
Bardzo podobała mi się scena przeprosin. Widać było, jaką walkę toczy z sobą Demir, jak boleje nad tym, że ukochaną małą siostrzyczkę uderzył, zadał jej ból, a miał się nią opiekować Jego wzrok jest pełen bólu, zażenowania...Murat jest specjalistą od takich scen:)

A tymczasem "narzeczony" łapie za rękę Asi i odkrywa wszystkie karty :!:
Już w salonie , w którym oglądano córeczkę Goncy i Ziyi oraz składano rodzicom gratulacje Ali znacząco ściska rękę Asi, a ona zdumiona niemal wyrywa ją z jego uścisku. Chyba ta sytuacja powinna dać jej do myślenia , ale ona, mimo to, chce z nim rozmawiać na osobności.
Pewnie gdyby wiedziała, co usłyszy, nie paliłaby się do tej rozmowy, ale... znając Asi... kto to wie?

Ta jej niezachwiana wiara w rozmowy i jej talent do negocjacji...z innymi może i tak, ale z Alim? To przebiegły gracz !

Jak się zachowa cyniczny kret? Ano bez owijania w bawełnę mówi, że
jest z Melek tylko dlatego, żeby być bliżej Asi, bo :"Takiej miłości się nie zapomina" :?: :!: "Ty też na pewno nie zapomniałaś".

No i co teraz zrobi pani Dogan :?:
Zżyma się , ale Alemu to nie przeszkadza, dalej mówi o tym, jak on jeszcze ją zadziwi i pokaże swoją miłość.

Biedna , biedna Melek :placz: :placz: :placz:

Lucy, Tessio czy zajęte innymi serialami, wrócicie jeszcze ze swoimi spostrzeżeniami do "Asi" :?: :!: Czy też to definitywne rozstanie

Wracając do odcinka 51., to zostawiam już znienawidzoną przeze mnie postać...
Żal mi Demira, bo nie tylko musi zmierzyć się z decyzją siostry, to jeszcze nie daje mu spokoju list- jedyna rzecz, która ocalała z pożaru. Był pod kamieniem i przeleżał tam wiele lat...
Napisał go ich ojciec, który odszedł w obawie przed Yusufem Kozcouoglu- dziadkiem Asi.
Wszyscy powinni myśleć, że on nie żyje.
W czasach dzieciństwa Demira, większość mężczyzn zajmowała się przemytem, nie było wyboru...robił to Yusuf , Cemal , no i ojciec Demira oraz Melek.
Niektórzy skończyli z tym procederem i dalej w uczciwy sposób robili interesy i bogacili się, jak np. mąż Suheyli.
Ojcu Doganów widocznie musiał się palić grunt pod nogami i dlatego zniknął. Prokurator obiecał pomoc Demirowi i organizuje ekshumację szczątków w Syrii... przygląda się temu z ukrycia Zafer, który i tak już nie znosi Demira , a dodatkowo poszukuje zabójcy swojego ojca...

Czas przejść do milszej części serialu...Gonca zaczyna rodzić w szklarni. Akurat wtedy, gdy Ziya pojechał do miasta, ale na posterunku jest nasza niezawodna Asi
Gonca lamentuje, że jej dziecko odbiera weterynarz, ale gdyby nie on, to byłoby ciężko. Asi świetnie sobie poradziła i na świat przyszła ...dziewczynka
A Neriman, matka czterech córek , marzyła o wnuku Jednak jej radość miesza się z obiekcjami, dotyczącymi wieku.
Wcześniej, gdy robi zakupy z Ihsanem złości się na sprzedawczynię:"Babciu, i babciu, już mi głowa od tego puchnie. Nie pozwolę wnukowi, aby mówił do mnie babciu... tylko po imieniu , zdrobniale :Neri..."
To chyba ukłon realizatorów w stronę nowoczesności w tradycyjnej Turcji. Kto to widział, aby wnuki nie zachowywały odpowiedniego dystansu...Jest to Antakyia, region zachowawczy, a Neriman, mimo iż zwolenniczka tradycji i przyzwoitości, nie chce się "godnie starzeć" otoczona wnukami. Ona mimo wszystko nie czuje się jeszcze babcią , stąd ta "Neri"

Los spłatał psikusa, nie ma wnuka....kolejna dziewczynka w rodzinie.
Będą ją oczywiście kochać, gdyż dzieci kocha się tam bezgranicznie!
Zabawna jest konferencja przez telefon :Ziyia (zawrócił) przekazuje przebieg porodu Asłanowi , a ten dziadkom...Neriman się wzrusza, Ihsan jest szczęśliwy.
Oczywiście , tureckim zwyczajem wszyscy zbierają się przy łóżku położnicy -obowiązkowo przystrojonej na głowie w czerwoną przepaskę z kokardką i
pochylają się nad noworodkiem , chuchają na niego ...może hartują już od momentu narodzin.
Wszyscy podziwiają i gratulują, bohaterką jest także Asi i Demir jest bardzo dumny z żony, ale po krótkiej rozmowie jedzie na ekshumację, nie mówiąc prawdy, bo sprawa delikatna.
Przyplątał się także ten, o którym nie chcę pisać....bo mnie trzęsie!

Zjawia się też kandydatka na żonę Asłana z rodzicami.Choć Ihsan początkowo odżegnywał się od rozmowy z synem na ten temat w końcu zapytał o jego zamierzenia , no i Asłan swoim zwyczajem prosto z mostu mówi :"Jest taka jedna ...ogień po prostu!" Wiadomo,że chodzi o Sarmasik, ale bidula jest na straconej pozycji - Suheyla jej nie lubi, Fatma nie cierpi, a na domiar złego Neriman podsłuchała ich rozmowę i chyba jej pobyt na farmie dobiegnie końca
Wydaje mi się, że Asłan jeszcze nie dorósł do żeniaczki. To jest wiejski lekkoduch, trochę ważniak,obibok, gdzie mu w głowie małżeńskie okowy, ale w końcu się zgadza:" Z tą drugą będzie mi lepiej"
Zobaczymy.

Alego zostawię na koniec :evil:
Biedny Asłan wije się , jak piskorz, ale słowo się rzekło...
Przypominają mu o tym wszyscy:matki, ojcowie, Neriman.
A on się chwyta ostatniej deski ratunku - Melek, która na spotkaniu z rodziną "narzeczonej" oświadczyła, że wychodzi za mąż za Alego:
"Najpierw wydam moją siostrę za mąż, a potem porozmawiamy..."

Asłan wg wszelkich standardów zachował się nagannie, wyszedł w trakcie spotkania... nie jest jeszcze gotowy do żeniaczki i stara się odwlec rozmowy o małżeństwie , a dodatkowo wściekł się na Melek, jednak nie wypadało zostawiać dziewczyny i jej rodziców, którzy przyszli omówić kwestie ślubne.

Niestety Melek jest głucha na wszystkie ostrzeżenia Suleyha tłumaczy synowi, że w tej sprawie wszystko jest przesądzone - Demir dał zgodę, chcąc , aby siostra była szczęśliwa i wyzwoliła się z koszmarów przeszłości. Gdy się na nią patrzy, to żal ogarnia. Jest bardzo szczęśliwa, uśmiechnięta...

Można by się tu zastanawiać nad jej naiwnością, ale ona dała się już poznać, jako osoba pełna empatii, ale też i swoistego patrzenia na świat oraz uporu.
Demir i ciotka od wczesnego dzieciństwa chronili ją przed problemami, hołubili , pozwalali na wszystko, co zaburzyło w jakimś stopniu jej postrzeganie rzeczywistości. Ona patrzy na ludzi dość powierzchownie i bez podejrzliwości, jest ufna, łatwo ją zwieść. Bywa bezrefleksyjna.
Wszyscy ją przestrzegają, wie, jak bardzo ucierpiał Demir, ale ona słucha tylko serca, a nie rozumu albo też nie pozwala mu się obudzić

Brat zaintrygowany znalezionym (w spalonym domu) listem , rozpoczyna poszukiwanie śladów ojca. okazuje się, że "zidentyfikowane" przez Ihsana i Okkesa nie są szczątkami Haydara. Pojawia się nadzieja, że Dogan senior wciąż żyje. Nie znaczy to, że zapomina o tym , co go dodatkowo dręczy i spędza sen z powiek...Melek i jej decyzja.
Zastanawiająca dla niego jest zmiana postawy Asi, która po uprzednim przekonywaniu go , co do tego związku, teraz kategorycznie stwierdza, że ślub Melek nie powinien się odbyć.
Demir drąży- jak to on , nie spocznie dopóki się nie dowie - ale Asi milczy. Odpowiada wymijająco, zaczyna rozliczać męża z jego nagłego wyjazdu, ale...Demir też nie mówi o co chodzi.
Na domiar złego odbiera od posłańca kwiaty dla Asi i czyta bilecik, z którego wynika, że ona rozmawiała z Alim :evil:
Od razu się spina i oczywiście dochodzi do sprzeczki.
Przykry był widok Demira, który ociera łzy z bezsilności. Ładnie Murat gra takie sceny :
Asi, skruszona,słucha historii o jego ojcu i bardzo chce się włączyć do poszukiwań, ale Demir się nie zgadza.
Nie ma łatwego zadania, a i jest mu na pewno wstyd - że jak się potem okaże- Haydar był wynajętym przez Yusufa zabójcą ojca Zafera.
Proci - między nimi ciągle iskrzy. Jedno uparte i drugie uparte, każde z nich coś skrywa, aby chronić drugie, ale koniec końców nic dobrego z tej "troski" nie wynika. Obrażają się na siebie, Asi robi tę swoją zaciętą minę, a Demir nie panuje nad emocjami...tym razem dostało się kwiatom z bukietu oraz wazonikowi, które wylądowały na ziemi

Po raz pierwszy widzimy wyraźną skazę na honorze prawego Ihsana! I on ma tajemnice z przeszłości , o których milczał...nie tylko Suleyha...
Indagowany przez Namika, co do przebiegu rozpoznania, jest spięty i nie odpowiada wprost na pytania, mało tego, wychodzi z gabinetu, dając jasno do zrozumienia, że nic więcej nie powie.
Czy to nie popsuje ich relacji?

Z przyjemniejszych rzeczy trzeba by napisać o radości na farmie, spowodowanej narodzinami córeczki Goncy i Ziyi. I tu mam uwagi do realizatorów.
Od porodu minęło niewiele czasu, a malutka jest już na oko trzymiesięcznym niemowlęciem - to bardzo razi, tym bardziej, że dziewczynka jeszcze nie ma imienia 8O.
Nie bardzo w to wierzę, bo nawet jeżeli nie chcieli znać płci dziecka, to na pewno rozważali kwestię imion.
Widać, że wszyscy kochają maleństwo, rozczulają się nad nim, a niezawodna ciocia Asi , jako że pomogła jej przyjść na świat, ma zaszczyt wyboru imienia.
Padło na "Elif" Neriman boleje nad tym, że ulegają modzie :" Co piąta dziewczynka ma na imię Elif". Oj ta moda na imiona :lol: , nie tylko u nas! i nie tylko u nas poddawana krytyce :wink:

Z Alim jeszcze zaczekam :wink: Muszę skumulować w sobie złość do tego typa

Odcinek 53
Nowa postać w serialu - ojciec Doganów - Haydar.
Tak, jak większość mężczyzn w tamtych stronach w latach kryzysu zajmował się przemytem , ale i był też na usługach bogatych posiadaczy.
W tym przypadku padło znów na okrutnego Yusufa, ojca Ihsana i dziadka Asi, który zlecił mu zabicie człowieka

Od pierwszego wejrzenia Haydar zrobił na mnie złe wrażenie. W sprawie przeszłości kręci , a ekshumacja nieznanych szczątków okazała się być puszką Pandory w rękach Demira.

Uciekający od ludzi, dziwaczny sprzedawca gołębi w Syrii początkowo nieufny w stosunku do Demira, przełamuje się i przyznaje do swej tożsamości.
Napisano mu, że żona i dzieci nie żyją...
Jednak już od samego początku zachowuje się jak ojciec, któremu dzieci wszystko zawdzięczają.
Niby serdeczny, miły, szczęśliwy, a zachowuje się , jak prostak!
Spina się na wieść o tym, że syn ożenił się z córką Kozcuoglu - to skaza na honorze Doganów.
Zachowuje się w stosunku do niej niegrzecznie na weselu Melek, a potem, będąc gościem w domu Asi i Demira. Jest impertynencki, choć bardziej odpowiednie byłoby określenie - chamski.
Wystawia rękę do ucałowania - prawdziwy pater familias, który był jej opoką
Kłamie, prosto w oczy Zaferowi, który widział zabójstwo swojego ojca i wie kto strzelał. Tyle tylko, że Zafer mimo całej swej odwagi nie potrafi mu tego wykrzyczeć w twarz , co Haydar wykorzystuje.

Mało tego, jego brak taktu i szybkie przestawienie ról życiowych, powodują , że szarogęsi się i proponuje Melek oraz Alemu zamieszkanie w domu syna
Widzimy "szczęśliwe" :wink: miny Asi i Demira. Każde z nich doskonale wie czym to się może zakończyć, bo Ali momentalnie korzysta z okazji :evil:
Poza tym Haydar podkreśla dobry charakter zięcia :wink: :evil: , jakby go miał okazję lepiej poznać.

Zarówno Melek , jak i Demir są szczęśliwi z powodu odzyskania ojca i nie zauważają albo usprawiedliwiają jego zachowanie, natomiast Asi ma słuszny żal, do człowieka, który pojawił się nagle, wniósł zamieszanie w ich życie , domaga się obsługiwania :"Synowo, przynieś mi w wody"!, mimo , że zna ją dwa dni oraz obraża ją i jej rodzinę.
Z kulturą to na pewno nie ma nic wspólnego :!:

Ślub- zazwyczaj w serialach sprawia radość postaciom i ...widzom, ale nie w tym przypadku.

Widz wie, dlaczego Ali żeni się z Melek. Nie kocha jej, ale wie, że będzie bliżej Asi i będzie swoją obecnością gnębił Demira .

Melek jest szczęśliwa, stawiła czoła całej rodzinie z bratem na czele, śpieszy się ,aby jak najszybciej być żoną Alego.
Demir ma głowę zajętą szukaniem ojca i to przytępiło jego węch, jedynie Asi jest w pełni świadoma zagrożenia :evil:
Bardzo się boi, ale ...nie powiedziała Demirowi całej prawdy i sprawy zaszły już za daleko.

Na pewno Melek dostała wyjątkowy prezent w dniu ślubu - ojca :!:
Szczęście podwójne. Ali zapunktował u teścia, bo namierzył snajpera...

Ali? Pije w noc poślubną, to pierwszy sygnał , który dociera do samotnej panny młodej :, kolejny ...kilka dni później.
Ali , który ochoczo skorzystał z ...propozycji Hajdara :?: :!:, aby zamieszkać w domu dziadka Asi , czuje się nad wyraz swobodnie, roześmiany, gadatliwy...Demir zgrzyta zębami zly2 , Asi jest spięta, a młoda żona , jak kurczątko , cieszy się, ale siedzi w kąciku.
No i niestety nastąpił ten dzień i bardzo mi było żal Melek  
Asi czeka na Demira i jest pewna, że to on staje za jej plecami i bierze za rękę...Ali tylko czekał na odpowiedni moment...Melek poszła za nim i zobaczyła coś, co nią wstrząsnęło.


Biedna dziewczyna, biedna Asi i biedny Demir - plan B Alego właśnie jest w fazie realizacji. Ten gest nie powinien być powodem do aż takiej rozpaczy Melek (nie było słychać rozmowy), ale to turecki serial, no i Melek jest osobą nadwrażliwą, mającą skłonności do depresji.

Oj Melek, dlaczego to zrobiłaś rozpacz

To przecież nie koniec świata, Ali ci powiedział, że on kocha Asi, a ty kochasz jego, więc wszystko się wyrównuje ,trzeba zacząć budować spokojne życie z dala od wszystkich , które z czasem się ułoży.



Po raz pierwszy Ali nie był pewny siebie, zobaczył do czego doprowadziło jego postępowanie i gra z uczuciami niewinnej Melek.

Jest przerażony, zatroskany, martwi się o to, że żona po lekach tylko śpi, opiekuje się nią , rozmawia, przekonuje... obudziły się w nim dobre odruchy.

Jest bezradny i zagubiony. Wie, że drzwi za Asi zamknęły się bezpowrotnie, wie że on jest przyczyną nasilenia się depresji Melek i nawrotu niedowładu ręki...żałuje, ale już niczego nie naprawi Ze smutkiem patrzy na przygnębioną żonę, siedzącą nieruchomo , zamykającą się w sobie, apatyczną....



Melek , jak to się często u chorych ludzi zdarza, umiejętnie przekonuje ojca i męża, że czuje się świetnie...., list pożegnalny ma już przygotowany, w którym rzuca cień na Asi :"Widziałam Asi i Alego, jak trzymali się za ręce".
Off, to trzymanie za ręce?! 


Zbyt szybkie wyciąganie wniosków może wyrządzić wiele zła!

Biedna Asi, nie sądzę, aby Demir to zniósł, tym bardziej , że stracił ukochaną siostrę  rozpacz

Przejmująca scena na moście, gdy Melek zdejmuje obrączkę, rozmyśla , podnosi obydwie ręce , jak do lotu i...skacze w ciemną toń rzeki Asi.. rozpacz
.Demir przeczytał list i wie, gdzie ma jej szukać...

A Asi ? Ma wspaniałą wiadomość dla Demira, ale czy okaże się wspaniała :?:

Tragedia się dokonała, Melek nie udało się uratować.
Rozpacz Demira , Suheyli, Kerima są przejmujące rozpacz  Demir obwinia siebie, że nie uratował siostry...

Do Alego też dotarło to, co się stało, jest zdruzgotany...to on był przyczyną śmierci Melek...

No a Asi swoim zachowaniem , używając retoryki z tureckich seriali, wbiła Demirowi nóż w plecy. Nie waham się przed tym stwierdzeniem :!:
Ona też była w szoku, to oczywiste, ale ...

"Tato, zawsze nas uczyłeś, aby postępować sprawiedliwie...a teraz ja zostałam niesprawiedliwie potraktowana...", tak zaczyna swoją mowę obrończą Asi w obecności rodziny.
Demir ją porzucił, obwinia ją za śmierć Melek na podstawie kilku zdań z pożegnalnego listu, a przecież one nie są prawdziwe, dlaczego on się nie zastanowi nad tym, że Melek mogła się co do niej mylić! To mi się nie podoba, Demir postąpił zbyt impulsywnie, pod wpływem silnych emocji : rozpaczy , gniewu, rezygnacji...
"Mamo, tato ...spodziewam się dziecka...ono wychowa się wśród kochających je ludzi..ale nikt o tym nie może wiedzieć, zwłaszcza Demir"!!!
Pytam: "A to dlaczego"?!
Owszem, Demir powiedział, iż dobrze, że nie mają dzieci, ale...nie miał prawa tego wiedzieć, że zostanie ojcem?! Gdyby po tym wyjechał, to byłby skreślony w moich oczach

Przypomniała mi się jeszcze jedna scena, gdy Demir prosi Asi o zwrot listu pożegnalnego Melek i ona oddaje go, ale równocześnie trzyma w ręku wynik badania, stwierdzający ciążę i...ja przynajmniej ...odniosłam wrażenie, że ona w tak dramatycznym momencie , chce się skupić właśnie na nim, nie na śmierci Melek...Może się mylę, ale zauważyłam takie wahanie...


I tak od samego początku Asi stawia siebie na pozycji osoby skrzywdzonej.
A czego ona się spodziewała?!
Doskonale wiedziała, że Ali nie kocha Melek, ukrywała wszystko przed Demirem, tłumacząc, że się bała o niego, bo prawdopodobnie Ali dostałby za swoje. Owszem była między młotem i kowadłem, bo z jednej strony mąż, a z drugiej jego siostra. Co zrobić, jak się zachować? Oczywiście , to dylematy...ona wybrała drogę negocjatorki z najmniej wiarygodną osobą ,z Alim.
Wiadome było, że on nie odpuści. I do czego doprowadziła jej spolegliwość? Do tragedii!
Nie jest mi jej żal? Jest! Znamy Demira, jego osobowość i mogliśmy przypuszczać, że on nie przeboleje śmierci ukochanej siostry, zwłaszcza, gdy dowie się kto przyczynił się pośrednio i choćby w niewielkim stopniu do jej desperackiego kroku...nawet jeśli to była zła interpretacja zauważonej sceny w ogrodzie.
Nikt nie chciał takiego końca i Asi daleka była od kontaktów z Alim, bo już wcześniej wiedziała , dlaczego on żeni się z Melek.
Ona kocha Demira, jest w ciąży, a tu takie oskarżenia...pyta: "Jak ja będę z tym pomówieniem żyć"?!
Liczyła na zrozumienie Demira i na to, że on przyjmie jej wyjaśnienie, ale , gdy usłyszała :"Dobrze, że nie mamy dzieci" od razu odezwała się w niej duma, krótko ucina: "Rozumiem", odwraca się na pięcie i odchodzi...
Nie próbuje zrozumieć męża, nie patrzy na jego stan, myśli tylko o swojej krzywdzie. Pakuje swoje rzeczy i biegusiem do tatusia i mamusi.

Nie daje sobie i Demirowi czasu na uporanie się z sytuacją. Robi, jak zwykle, głowa do góry, upór w oczach, złość i odwrót na pięcie.
Niechby rozpacz Demira trochę zelżała, niechby i on mówił o rozwodzie...gdyby tylko została w domu, być może nie musiałaby się stawiać na pozycji skrzywdzonej i nie musiałaby naginać faktów:
"Demir mnie opuścił" :cry:

Bardzo podobała mi się postawa Neriman, która usiłuje przemówić córce do rozumu: "Przecież Demir stracił siostrę...jest w rozpaczy...nie wie co robić i myśleć...weź się w garść i zrozum go...nie działąj pochopnie"
Ale do kogo ta mowa, Asi już karar verdi i koniec
Tatuś też stoi po stronie córki.

A na Demira spada nieszczęście za nieszczęściem - Melek nie żyje, żona wiedziała dlaczego Ali się ożenił z jego siostrą, spakowała się i odeszła i jakby tego było mało, ojciec przyznał się, że był, wynajętym za pieniądze przez Yusufa Kozcuoglu, zabójcą ojca Zafera.
Od dziecka na Demirze spoczywała odpowiedzialność za wiele spraw, starał się sprawdzić w roli brata, siostrzeńca, ale to co się stało przerosło go.
Owszem w sprawie Asi działa zbyt impulsywnie,bez zastanowienia, mógł przecież odczekać i szczerze , bez wzburzenia z nią porozmawiać . A tak, to w świadomości otoczenia utrwali się, że to on jest taki niedobry, opuścił żonę..., jak on mógł?!
Jednak pamiętajmy, że Demir w chwilach traumy , jak ślimak, chowa się do pancerza.
Tak i tym razem. Uważa, że nic mu już w życiu nie pozostało, jak wyjechać , skoro najbliższe mu osoby go opuściły. Zamyka wszystkie sprawy w Antakyi, konia odprowadza pod farmę i w symbolicznym geście...wyrzuca obrączkę :cry:
Jego wzrok jest martwy, gdy Asi przychodzi na pole. Z kolei w jej wzroku widać zawziętość, mówi krótko :"Szczęśliwej podróży".
Szkoda,że duma i uprzedzenie zwyciężyły.

Jeszcze kilka słów o Asłanie.
Interpretacja Asłana przez Saygina Soysala jest ,moim zdaniem, kapitalna
Ma on predyspozycje do grania ról postaci "dziwnych", niezrównoważonych, nigdy nie wiadomo , co mu chodzi po głowie.
Asłan chodzi cicho, pojawia się ni stąd, ni zowąd, nie umie znaleźć swojego miejsca, chwilami przypomina dużego chłopca, który z uwielbieniem struga coś swoim nożykiem, ale jest równocześnie bystrym obserwatorem, nic mu nie umknie.
Osobowość skomplikowana, niepoddająca się naciskom...wolny ptak...
To, że ma rozchwianą osobowość to także i skutek jego przeszłości , można powiedzieć, że już od okresu prenatalnego.

Suheyla całą ciążę chodziła z piętnem panny z dzieckiem -bo Turcja, bo lata dziewięćdziesiąte, brak wsparcia . Potem siostra popełniła samobójstwo i została osierocona dwójka dzieci, którymi ciężarna Suheyla musiała się zająć.. Ona nosiła dziecko Ihsana, co nie umknęło Jusufowi Kozcouoglu, który nigdy nie pozwoliłby na poślubienie najemnej robotnicy! Bała się o to co będzie z nią i dzieckiem, miała rację, dziecko odebrano jej po porodzie:(
To bezsprzecznie miało wpływ na nienarodzone dziecko.
Później Asłan rósł w atmosferze miłości Fatmy i siostry , do momentu pojawienia się biologicznej matki.
To zupełnie wytrąciło go z równowagi - dwie matki!!! Z jedną czuł więź , drugą dopiero poznawał - mąciło mu się w głowie. Od dziecka był lekkoduchem, wiejskim cwaniaczkiem, łazikiem, cały czas nie umie odnaleźć swojej życiowej drogi.

Wracam do interpretacji - Soysal jest wysoki, ma charakterystyczną urodę. I to jak Asłan chodzi, skrada się , podgląda, pokrzykuje, chowa szyję, drapie się , podaje rękę jest zagrane fantastycznie . Widz żałuje go, denerwuje się i uśmiecha

Asi zdecydowanie stoi na stanowisku, że Demir nie może się dowiedzieć o Asyi , mówi Defne, że będzie wszystkiemu zaprzeczać.

Czy ma do tego prawo?
Jedni powiedzą, że tak, inni, że Demir ma prawo wiedzieć o córce.
On z kolei ucieka przed wspomnieniami, ale chodzi po znanych z przeszłości ścieżkach.
Ładnie jest to pokazane - Asi idzie uliczkami Antakyi...retrospekcja, Demir staje na wzgórzu, gdzie wyrzucił obrączkę...retrospekcja.
Pierwszy odcinek po pięcioletniej przerwie w akcji i nadal mamy wszystkie wątki, nikogo nie wyrzucono ze scenariusza

Wisiorek
Corpus delicti w sprawie :Asye,nin babasi kim

Dla małej jest to coś namacalnego, związanego z ojcem, którego nie widziała.
Dla Asi wspomnienie dawnych romantycznych chwil.
Zaś dla Demira dowód na to, że Asi coś ukrywa.

Wie,że indagowanie nic nie da, Asi zdecydowanie zaprzeczyła jego ojcostwu oraz zabroniła wtrącania się w jej osobiste sprawy.
Wisiorek wytrącił go z równowagi, już nie w głowie mu wyjazd , idzie na obrzęd wrzucania złota i wywołuje niemałe zamieszanie.
Bacznie obserwuje wszystkich , patrzy na ich reakcję . W uszach brzmią mu słowa Asye :"Nie wrzucaj, to mój wisiorek"
Wszyscy Kozcuoglu wychodzą w pośpiechu...To też jest podejrzane! Dlaczego? Czegoś się obawiają z jego strony?!

Co powinien zrobić w takiej sytuacji? Namik pomaga mu sprawdzać w szpitalach - z żadnym skutkiem. Nie ma dziecka urodzonego w takim terminie.
Widz wie, że Asye urodziła się w domu, a więc jedynie USC może mieć dane.
Wie również i to , że małej spreparowano metrykę, co miało zmylić ciekawych.
Ihasan powiedział Asi, że wszystko jest tak załatwione, że nikt się nie domyśli prawdy.
No i tylko dziadek Asyi ma prawo rozmawiać z ciekawskim Demirem.
Trochę wygląda to tak, że on jest nie tylko głową rodziny, ale też i jest najmądrzejszy.
Jest pewny siebie, Demir zdeterminowany, ale jednak pozostaje w pozycji petenta.
Widać to nawet w ujęciu - Ihsan stoi, góruje nad byłym zięciem, natomiast Demir siedzi , wciśnięty w fotel.
Rozmowa jest nieprzyjemna, pytanie- odpowiedź, pytanie -odpowiedź...
Demir na swoje wątpliwości dostaje do ręki dowód Asyi , z którego wynika, że nie może ona być jego dzieckiem.
W dowodzie w dacie urodzenia nie jest listopad, ale luty - trzy miesiące różnicy.

Ihsana bardzo zdenerwowało kolejne pytanie:"Dlaczego Asya nie ma wpisanego nazwiska swojego ojca tylko dziadka"? To wytrąciło go z równowagi do tego stopnia, że wyszarpnął dowód i schował do szuflady. Przestał być grzeczny i opanowany:
"Asya jest naszym dzieckiem i nikomu nic do tego", a Demirowi radzi trzymać się od nich z daleka

Poniekąd to rozumiem - Antakya , to nieduże miasto, Kozcuoglu od zawsze dbali o prestiż. Ojciec chciał oszczędzić córce pytającego wzroku wścibskich znajomych, dlatego Asi wyjechała,a potem Ihsan podał inne dane w urzędzie, po to , aby córka i wnuczka mogły żyć spokojnie.
No i pojawia się ten , który córkę porzucił, nie zainteresował się ani razu i chce wiedzieć czy jest ojcem, bo nagle zrodziły się w nim wątpliwości

Rozumiem Asi, szokiem było dla niej rozstanie i posądzanie o przyczynę desperackiego kroku Melek, ale jej błędem było ukrywanie prawdy przed Demirem oraz uniesienie się honorem i wyprowadzenie do rodziców. Przecież on w swojej rozpaczy powiedział ojcu :"I Asi też odeszła".
Teraz ma ustabilizowane życie, córce opowiada historię o ojcu, pływającym po dalekich morzach...a tu nagle spokój prysnął, jak bańka mydlana
Pojawił się Demir, zadaje niewygodne pytania, przypomina bolesne chwile...

Ale - pojmuję też Demira i jego chęć dowiedzenia się prawdy. Asya stanęła na jego drodze niespodziewanie i oboje poczuli jakąś więź.
Kader
Suheyla miała wypadek , on musiał wyjść ze swojej samotni, spotkał malutką dziewczynkę, która z takim wdziękiem sprzedawała mu nienarodzoną owieczkę, a potem pojawiała się przed jego oczami to tu, to tam...

Ktoś powie. Sam sobie winien! Dlaczego nie chciał rozmawiać z Asi, dlaczego po pierwszym szoku nie pisał..Też prawda, no , ale taki jest Demir. Życie znęcało się nad nim w dzieciństwie, potem świat mu się zawalił, bo Melek skończyła z sobą, ojciec okazał się mordercą na zlecenie, Asi spakowała walizki... Kto by to wytrzymał?!
Asi żyła sobie spokojnie, jak pączek w maśle, nie musiała borykać się z biedą i tęsknotą za rodzicami. Czuła się bezpiecznie, Demir nie! Cały czas na plecach czuł ciężar odpowiedzialności za siostrę, czuł, że musi sprostać wszystkiemu i nie ma prawa na załamania. Nie dał rady, to co się wydarzyło było zbyt wielkim ciężarem do udźwignięcia...

Tak napisałam, ale muszę sprostować :Asya zabierana spod opieki Asłana przez Fatmę , skwitowała to inaczej:"U nas w domu jest tyle ludzi i wszystkich muszę słuchać. A ciebie , co najbardziej złości"

Czyli złości ją to, ale co ma bidulka zrobić, skoro to są dorośli, a dodatkowo Fatma za każdym razem grozi wymyślnymi karami, jak tą z rozplątywaniem motka wełny.
Ona jest samowolna i niepokorna, chce , aby wszyscy tańczyli , jak ona zagra, a tu trzeba wszystkich dorosłych słuchać! No i to jest mała kłamczuszka...nie mrugnęła okiem, gdy wciskała Demirowi, że mama wie o tym, iż ona przyjdzie do obory , gdzie owca rodzi jagnię.

Asya , to zupełnie inne dziecko, niż Elif Goncy i Ziyi, która jest małą elegantką, wielbiącą koronki, róże i fiolety, brzydzi się pluciem i nie ma ochoty na bawienie się z wiejskimi chłopakami...pupilka rodziców, hołubiona przez nich.
Gonca , jako matka wydaje mi się momentami niemrawa, Asi jest bardziej zdecydowana niż siostra, choć prawdę powiedziawszy -musi taka być.
Asyi nie można na minutę spuścić z oczu. Ona ma swoje sprawy z pastuchami, owieczkami...pisze listy do taty....

Asi, jest bardzo troskliwą mamą, ale...skóra mi ścierpła , gdy pozwoliła jej samej bawić się nad rzeką , co z tego, że prosiła ją o to, by uważała.
Nie wyobrażam sobie pozostawienia dziecka samego nad brzegiem

Demirowi serce się ścisnęło, gdy mała powiedziała, że wysyła tacie listy, puszczając je do wody, która zaniesie je nad morze, gdzie tata mieszka i ma swoją łódź.
Wzruszający był moment dyktowania, dziecięcy, niewprawny, ale chwytający za serce :"Tato przyjedź jak najprędzej , bo moja głowa puchnie, nie mogę spamiętać wszystkiego o czym chciałabym ci powiedzieć".
Biedne dziecko, jej rozbudzona opowieściami przez mamę wyobraźnia, pracuje, radzi sobie , jak potrafi.
Jest inteligentna, sprytna,miewa fochy, ale nie jest przemądrzała i to mi się podoba w pomyśle scenarzystów na tę postać, a dodatkowo mała Cagla Cakar gra - to właściwe moim zdaniem słowo - niezwykle przekonująco, jest małą , rezolutną i słodką dziewczynką, która od początku kradnie serce widowni. Na niektórych ujęciach naturalnie się czerwieni, mruga oczami, no i to jej bieganie....
Jest i minus dla realizatorów! Buty! Znów buty! Nad rzeką Asya jest w pantofelkach, a w mieście z dziadkiem, który kupował jej wisiorek w....kaloszach Zupełne pomieszanie.

Odcinek 59 , ciąg dalszy

Zastanawiałam się nad tym czy dziś przejść już do protów, ale jeszcze mamy Defne i Kerima

Ten Stambulczyk z krwi i kości, gdy ponownie zobaczył Defne - przepadł!
Oczywiście Zafera szlag trafia i na każdym kroku stara się wyeliminować zagrożenie ze strony kędzierzawego;)
Na razie nie ucieka się to totalnej przemocy, bo przecież deklaruje Ihsanowi ,że jest uczciwym przedsiębiorcą , ale nie wytrzymał, gdy zobaczył Kerima w restauracji.
Dwa koguty ścięły się na poważnie ...który zwycięży...Znawca regionalnej kuchni i przypraw, inspirator twórczości literackiej najstarszej latorośli Kozcouoglu czy biznesmen, który żadnej pracy się nie boi i staje przy zmywaku
Pociesznie i śmiesznie wygląda Kerim w czepku na głowie, zmywający gary, a jednocześnie prowadzący telefoniczne rozmowy biznesowe . To pozytywnie o nim świadczy: " Nie ma złej drogi do swej niebogi". Zrewidował swoje postępowanie z przeszłości i nie zamierza odpuścić.
Tak trzymać!
A Defne? Już na pierwszy rzut oka widać, że Zafer , to nie jest miłość jej życia. Owszem on stara się: kwiatki, czekoladki, uśmiechy , nowe przepisy, ale ona przyjmuje to ze średnim entuzjazmem, zwłaszcza, gdy do Antakyi znów zawitał Kerim, choć ona twierdzi, że to z uczuciem nie ma nic wspólnego.

Ciekawa jest rozmowa Asłana z siostrami na temat życia i uczuć.
Po pięcioletniej rozłące każde z nich ma na ten temat coś do powiedzenia.
Pierwsza rozwiodła się Defne, Asłan uciekł z Sarmasik, ale gdy zaczęło brakować pieniędzy , spakowała walizkę i po cichu go zostawiła. U Asi związek zakończył się w dramatyczny sposób.
Są rozgoryczeni, zawiedzeni, ich marzenia się nie ziściły i zgodnie stwierdzają, że karta pt."Miłość' w ich życiu została bezpowrotnie zamknięta.
Jedynie Gonca ma inne zdanie, mówiąc :"A ja wam nie wierzę, zobaczycie , że kiedyś wam przypomnę dzisiejszą rozmowę"

Jak najbardziej! Duma, duma i jeszcze raz duma
To było widoczne, że nie za bardzo czuła się winna podczas dramatycznych chwil po śmierci Melek. Wszyscy rozpaczali, owszem ona też była przygnębiona, ale łez nie było w jej oczach...
I nawet w momencie , gdy Demir powiedział, aby oddała mu list Melek, odnosiłam wrażenie, że ona chce , aby Demir zainteresował się też i kopertą
w, w której miała wynik badania.
A już to, że ona nie"mogła żyć"z obciążonym sumieniem po przypadkowym postrzeleniu Alego, wkurzyło mnie , jak nie wiem. Poszła do prokuratora zdruzgotana, poszła do szpitala... po śmieci Melek tak bardzo sumienie jej nie dręczyło. Przynajmniej ja tak to odebrałam

Chyba w tej chwili nie odpuścisz oglądania
Ja znam wersję rosyjską, ale z tego co słyszałam, hiszpańska też jest.