Dogdugun ev Kaderindir - Miłość i Przeznaczenie | OGM Pictures 2019

Teraz Erkenci Kus w hiszpanskim dubbingu (Pajaro Soñador), a wlasciwie latynoamerykanskim, bo odcinki wisza na YT w bardzo dobrej rozdzielczosci. Nie lubie serialow komediowych, ale ten przyciagnal mnie ze wzgledu na Demet. Uwielbiam na nia patrzec. Nie wazne, co wlozy zawsze wyglada swietnie. Wczesniej w Hiszpanii ogladalam Medcezir i Sila. Pierwsza telenowela w ogole, jaka widzialam to Wspaniale Stulecie, mysle ze nie odbiegam tutaj od normy. Widzialam tez katem oka Przysiege, Promyk Nadziei, WIezy milosci, Elif itd... dlatego, ze moja mama je oglada w TVP.

p.s. Ten serial takze ogladalam w hiszpanskim dubbingu. Niestety glos podlozony Benal byl wielka pomylka !!!

Tak, serial jest na podstawie książki Gulseren (właściwie jest mixem książki i biografii pewnej tureckiej piosenkarki). Pisała go wspaniała scenarzystka i dzięki temu wyszedł prawdziwy majstersztyk (najlepsza wg mnie ekranizacja na podstawie książki tej pisarki-psychiatry). Historia DEK (gdzie wiele rzeczy się niestety kupy nie trzyma) nawet do pięt nie dorasta tej tutaj. Polecam bardzo. Całe szczęście, że się kiedyś dałam namówić na oglądanie IG

Trepka, zapewne o Camdaki Kiz, gdzie jest historia Zeynep z DEK i Nalan z CK (i chyba jest jeszcze trzecia)

sonsoles, nie wiedziałam!
Toż to wspaniały prezent urodzinowy dla samej siebie! Tylko tak… W Hiszpanii będę dopiero za miesiąc, a jak ją zamówię, to dojdzie pewnie po urodzinach, bo te tuż-tuż. …

sonsoles, tylko książka.

Finał serialu w polskiej telewizji - 27 czerwca. W Polsce serial będzie liczył 140 odcinków.

Postanowiłam jednak dokończyć ten zmarnowany przez twórców serial. Nadrobiłam zaległości z Zalimkiem, z 'Naucz mnie kochać' też jestem na bieżąco, tak więc zrobiło mi się wolne miejsce w "grafiku". Nie chcę jednak zaczynać niczego nowego, bo zaraz wchodzi Yasak i Pieśń Pożądania. A tego serialu widziałam sporą większość, więc zostało go ilościowo w sam raz, żeby wypełnić lukę. Do teraz mam obejrzanych 110 odcinków na 140. Muszę przyznać, że w wersji z lektorem serial jest przystępniejszy w odbiorze i nawet się przy nim nie meczę. Jestem obecnie na etapie, w którym Mehdi opuścił więzienie. Czy on ma coś z głową, że się z taką łatwością wciągnął w szemrane interesy? W dodatku z nie wiadomo kim? Jedyny plus w jego kontekście jest taki, że ogolił tego okropnego wąsika (muszę przyznać, że wygląda wreszcie jak człowiek), bo reszta pozostawia wiele do życzenia. Cemile to bym najchętniej zamknęła w komórce, czekam aż Nuh się wreszcie ocknie i da sobie z nią spokój. W cierpiętnictwie pobiła nawet Mujgan. I nawet swoją córką się tak nie przejmuje jak bandziorem Mehdim. Czy ona nie widzi co się wokół kroi? Naprawdę brak mik słów.

112. Odcinek
Cemile to bym najchętniej przywiązała za włosy do fotela. A Nuhowi dała zakaz zbliżania się do niej.
Niemniej cała akcja z uwięzieniem Benal w komnacie pałacu Mehdiego i uwolnieniem jej przez Zeynep i Barisa, którzy się urwali z kolacji zaręczynowej była naprawdę ciekawa. A mina Mehdiego bezcenna. Już sią bałam, że dojdzie do rękoczynów (wcześniej Mehdi uderzył Nuha za to, że stanął w obronie Benal), ale na szczęście Mehdi nie chce wrócić do więzienia i nie ryzykował swojego zwolnienia warunkowego. Także Benal już z powrotem mieszka z Zeynep. A za chwilę pewnie dołączy do niej Cemile.

i.imgur.com/wULdcmN.jpg

115. Odcinek
Scenarzyści muszą pisac ten serial na prochach, bo inaczej nie umiem wytłumaczyć tego co dzieje się w fabule. Benal uciekła z pałacu Mehdiego tylko po to, żeby podrzucić córkę Zeynep i sobie pójść w siną dal. Mimo, że się staram, nie potrafię doszukać się w tym sensu. Co wiecej prawniczka Zeynep powiedziała Mehdiemu, że nie może jej odebrać tego dziecka, bo matka (w sensie Benal) powierzyła go jej. Naprawdę? Przecież Mehdi nie ma ani odebranych, ani ograniczonych praw rodzicielskich. Oj Zeynem, naprawdę nie wiem jak obroniłaś ten dyplom.
Do Barisa zaczyna powoli docierać, że jego przyszłe małżeństwo z Zeynep będzie zależeć głównie od tego co nawywija Mehdi i jak się w tym odnajdzie jego szurnięta żona i siostra. No bo Zeynep nie potrafi nie żyć ich życiem. I w dodatku widzieć w tym coś nienormalnego (a co dopiero złego).

Serial zaczęłam oglądać dla Engina ... i zrobił na mnie bardzo duże wrażenie... Na początku serial, jak serial a potem, płakałam, śmiałam się wraz z głównymi bohaterami. Serial jest dla kobiet które dokładnie znajdują się w takim samym położeniu co główna bohaterka. Zakochana, trochę ślepo bohaterka i mężczyzna który kocha, "za bardzo", który chce mieć partnerkę tylko dla siebie, tylko na własność. Akurat oglądając serial, obok mnie znajdowała się osoba w bardzo podobnym położeniu co główna bohaterka. Zakochana a obok niej zaborczy mężczyzna który przecież ją strasznie kocha, ale rani nie dając jej np. pójść do pracy. Oglądałam ten serial i miałam łzy w oczach, bo dokładnie takie słowa i zachowania działy się obok mnie ... ale serial to nie tylko ból, ale też piękne słowa, pomoc pozostałych bohaterów aby pomóc bohaterce przejrzeć na oczy. Wiele cytatów z tego serialu przekazywałam mojej bliskiej osobie i prosiłam aby obejrzała koniecznie ten serial, bo pokazane tam są zachowania bohatera dokładnie takie jak są u niej w życiu. W końcu, po wielu prośbach, zgodziła się obejrzeć serial. I tak jak ja powiedziała, że jest niesamowity, że pokazał jej z innej perspektywy zachowania Mehdiego do Zeynep dokładnie takie jak u niej. Tłumaczenia Mehdiego kropka w kropkę jak to robi toksyczny facet. Ale też, pokazał jej ten serial, że była ślepa jak Zeynep. Nie zapomni fragmentu jak Zeynep najpierw broniła Mehdiego po porwaniu, a matka pokazała jej artykuły z gazet na temat porwania.... Przepraszam jeżeli, kogoś uraziłam moją wypowiedzią, wiem że dużo z Was uważa tę miłość bohaterów za piękną. Tak było, ale do czasu gdy Mehdie nie chciał Zeynep tylko dla siebie...

Odcinki 116-122
Absurdy w scenariuszu weszły już na poziom żenady. Do tego jest okropnie nudno i bez akcji, bo sceny są strasznie przeciągnięte i przegadane (pomijam, że gadanina jest o niczym). Nie wiem po co się tyle czasu poświęca nijakiej relacji pomiędzy Sultan i wujkiem Barisa, bo to naprawdę nie jest ciekawy wątek. Zamiast utkać trochę interesującej akcji wokół postaci Nermin (nie mogę przeżyć tego jak scenarzyści zmarnowali tak konkretną kiedyś postać), czy choćby Emine, która prowadzi przez cały drugi sezon smętne życie na poziomie starej panny, która w najlepszym razie idzie na spacer z matką (tym są dla mnie jej/ ich wyjścia do domu Barisa). Bo pozostały czas przeznacza na rozmowy z Zeynep o Zeynep tak jakby żyła tylko dla niej. Nie rozumiem tego, bo Emine miała kiedyś jakieś potrzeby, ambicje, marzenia, plany... tymczasem nagle nic z nich nie zostało.
Śmierć Mehdiego nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia, bo cała akcja była naszpikowana samymi absurdami. Nie wiedziałam czy się śmiać, czy płakać kiedy Zeynep z niemowlęciem na rękach próbowała uciec z domu, w którym była przetrzymywana przez kilku mafiozów (odkąd została porwana z samochodu wujka Barisa). To było naprawdę przegięcie i totalny brak pomysłu na zakończenie wątku Mehdiego. I jakby tego było mało, przez pół odcinka trwały lamenty wszystkich postaci na wieść o śmierci Mehdiego. Nawet Baris płakał. Już dawno nie widziałam takiej pokazówki.
Strasznie się męczę przy tym serialu, ale sobie obiecałam, że go dokończę. Jeszcze 18 odcinków Skąd ja wezmę na nie siły? Męczennica Zeynep zamiast się wziąć za siebie i swoje życie, pogrąża się w cierpieniu po Mehdim i każe na to patrzeć Barisowi. Po co przyjęła jego oświadczyny? Trzeba było mu powiedzieć, że go nie kocha i dać mu spokój. A nie budować w nim nadzieje i za chwilę go odpychać. No ręce opadają.

Minęły kolejne 4 miesiące i postanowiłam zrobić jeszcze jedno podejście do odcinków.
Odcinki 126-128
Pojawiły się 2 nowe postacie (starsza siostra Zeynep i jej kochaś) i się zrobiło trochę dynamiczniej, co jednak nie znaczy, że jest już dobrze, bo sceny są nadal mocno przeciągnięte i niepotrzebnie rozwleczone. Aż rzuca się w oczy, że fabuła jest wymyślana niestety na siłę.
Wątek z siostrą, który teraz gra tutaj pierwsze skrzypce jest tak odrealniony, że aż czapa dymi. Okazuje się, że siostra Zeynep to znajoma kochanki Ekrema (tej, z którą miał dziecko i z którą uciekł do Ameryki) i kochanka ta jej pomaga zemścić się na Zeynep. Bo jakby tego było mało siostrzyczka nienawidzi Zeynep za to, że ta zamiast niej trafiła do domu Nermin i dzięki temu jest teraz prawnikiem. Tak więc czas jej odpłacić pięknym za nadobne. No Zeynep jest tak naiwna, że ślepo wierzy w dobre intencje dopiero co poznanej osoby i już ją zatrudniła na stanowisku dyrektora personalnego. Wystarczyło, że też dopiero co poznany kochanek siostrzyczki ją zarekomendował. Także chyba będzie się działo. Nawet zawsze trzeźwo myśląca Nermin ma teraz klapki na oczach.
Postać Emine jest coraz bardziej nijaka. Doszłam nawet do wniosku, że jest tu największym zapychaczem, który nie dość, że nic nie wnosi to się jeszcze pęta pod nogami wszystkich. Ale być może połączą ją z Nuhem, bo teraz kiedy męczennica Cemile pojechała za Benal, Emine się zaczęła nim interesować. Jeszcze dzisiaj pamiętam jak się od niego odpędzała w pierwszym sezonie.

Nie wiem co scenarzyści zażywają, bo dziecko Mehdiego i Benal jest nadal w beciku
i.imgur.com/NosaIbE.png